Yanmalar

Yanmalar...

Saçlarım dağınık, kirli ve yağlı
Böyle ölüden hallice bir ruh kokum var,
Tırnak aralarımda ten artıklarıyla
Hani deliden hallice bi sıfatım da var.
Kaldırımlar konuşur, sen tükürürsün suratna
Fahişeler ağlaşır kucaklarında bebeyle
Sen...
Tükürürsün suratına. Hay sıfatına ! Ağaçlar sallanır, ekinler sararır anlasana be adam mevsim döner mevsim
Sen...
Sen beklersin. Tükürürler suratına. Saçları dağınık, kirli ve yağlı
Böyle bebeden hallice kokulu küçük kadınlar.
Sen... Sen beklersin, katar beklersin bir tren garında
Gelmez, acına ümit katar beklersin.
Sabah olur ayaz olur. Saçları dağınık,kirli ve yağlı...
Çırılçıplak kibrit çöpleriyle seviş.
Günahlar...
Ah ne tatlıdır yanmalar...

Yorgun Ruhlu Adam...

Kan Revandır Ölmeler

 Kan Revandır Ölmeler...

Sonra adam dönmüş kadına ve alabildiğince koşmuş suratına doğru, öyle ki önce dudaklarına takılmış tökezlemiş, durmamış...
Bir hışım toparlanıp koşarken burun kemeriyle çarpışmış, kadın asaletini bozmamış.
Adam kan revan, dizleri titremiş.
Derken gözleri. Sonra adam öyle bir ölmüş ki.
Kadın kan revan...

sözlü intihar denemeleri.....