Bazı Satırlar 3 Nokta (Yazmadım)

Bilmem kaç yüz kilometre yol oldu..
Gittim geldim yok oldu...
Bir yanim sabahın 6'sında Üsküdar oldu...
Gözümün alabildiğince göğe martılar sıçtı bok oldu...

Açık seçik demedim gel diye. Öylece gel dedim.
Bir omzuna bir ülke ona, bir omzuna bir ülke bana...
Yürüdü krallıklar, çarpıştı şovalyeler hunharca kanlı-kılıçlı dudaklarda...
Alt dudağım mağlüp birinci köprücük kemiği muharebesi...
Dedim yürüyelim, buluşalım gerdanında... Öylece yaşayıp ölelim göğüs aranda...

Uzak şehire bir kaç nefes uzak şaire...
Ben bilirim sen bilmezsin aha burda ya her satır bakire..
Dokunma... Susma.. Bağırma.. Konuşma bi gel bi gel bi durma..
Elimle uyu.. Elimde uyu..

Kadıköy oldum... Yüzlerce surat gördüm.
Nefes aldım. Nefes aldım. Nefes... Alamadım ! Yoktun.
Uzak sandım, uzağa daldım, balık aldım. Balık oldum.
At olta !

Bir Ankara oteli kadar uzak sevdim seni. Bir İstanbul !
Ben geldim. Sobayı yaktım. Bir şarkı armağan edeyim dedim.
Şarkı oldum !


Sen gidene kadar izledim. İstanbul yuttu seni.
Bilirsin şehrin sarı ışığı yüzündeyse iyidir.

Kalabalığı Severim

Zaman kimsesiz...
Bir beni var garibin...
Ben kimsesiz...
Bir senim var Garibim !

Bir Yoksun, Ben Varım... Ahh Gitme Karım !

Tanrıyla bağdaştırılmayacak kadar sonsuzum,
Nitekim bu gün dünün aynısı...
Onusuzum...

Onursuz, gurursuz, fiziksiz kimyasız, evsiz ve de barksız...
Gelmesi muhtemel bir mektup, isimsiz ve de pulsuz...
Zarfının dil yalaması bandı tatsız ve tabii ki tuzsuz.

Gittiler !

Anneler, babalar, ablalar ve abiler gittiler.
Kendi hayatlarında bir ömürlük ses kaydı hepsi birer Hittiler.
Yok benim şarkım. Yok benim her şeyim yok. Sen de yok.
Sonra uyudum, gereksizdi... Uyandım.

Şarap kadehinde tam yağlı süt tadında.
Mahrem kasığında biraz sen, biraz da ben yanında...
Yemin billah olsun ben her şeye varım da...
Uyudum.

Yoktun.