Bilmem kaç yüz kilometre yol oldu..
Gittim geldim yok oldu...
Bir yanim sabahın 6'sında Üsküdar oldu...
Gözümün alabildiğince göğe martılar sıçtı bok oldu...
Açık seçik demedim gel diye. Öylece gel dedim.
Bir omzuna bir ülke ona, bir omzuna bir ülke bana...
Yürüdü krallıklar, çarpıştı şovalyeler hunharca kanlı-kılıçlı dudaklarda...
Alt dudağım mağlüp birinci köprücük kemiği muharebesi...
Dedim yürüyelim, buluşalım gerdanında... Öylece yaşayıp ölelim göğüs aranda...
Uzak şehire bir kaç nefes uzak şaire...
Ben bilirim sen bilmezsin aha burda ya her satır bakire..
Dokunma... Susma.. Bağırma.. Konuşma bi gel bi gel bi durma..
Elimle uyu.. Elimde uyu..
Kadıköy oldum... Yüzlerce surat gördüm.
Nefes aldım. Nefes aldım. Nefes... Alamadım ! Yoktun.
Uzak sandım, uzağa daldım, balık aldım. Balık oldum.
At olta !
Bir Ankara oteli kadar uzak sevdim seni. Bir İstanbul !
Ben geldim. Sobayı yaktım. Bir şarkı armağan edeyim dedim.
Şarkı oldum !
Sen gidene kadar izledim. İstanbul yuttu seni.
Bilirsin şehrin sarı ışığı yüzündeyse iyidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder