Sevmekten, sevişmekten, sigara veya içkiden değil elbete. Bu sıralar bana tüm bu kaosu yaşatan herkesten de değil. Ya da yolda yürürken minik taşları tekmelemekten de değil. Her gece yatağa girdiğimde hayal kurmaktan hiç değil ! Sabahları uyandığımda aynadaki kısa konuşmalarıma da devam ediyorum. Eski dostlarımı hatırlamaktan da vaz geçmedim. Küfür edebiliyorum hala...
Vaz geçmekten vaz geçtim bugün. Tüm yenilgiler tüm hüsranlar ve kaybetmişliklerin inadına! Pazara gidip alışveriş yapmak istiyor canım. Dolmuşta kimseye yer vermemek. Marketten hiç ihtiyacım olmayan bir şeyi sırf fiyatı düşmüş diye satın almak. Trafiğin akış yönüne doğru yürümek. Ve evet kış mevsimi ! Götüm donsun Ankara'nın ayazında. Ben vaz geçtim vaz geçmekten. Sakin bir Bethowen esintisi.
Tüm aklıma gelenleri yapmaktan vaz geçecektim ki bu aklıma gelenden de vaz geçtim. Şimdi ne bir şair ne bir şehir. Ben MUSTAFA KARACA.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder