Yeni Dünya Düşleri

Şimdi tam da kimsesiz olmak zamanı...
Uçsuz bir sesizlikte gırtlak patlatmak,
Piç gibi ağlamak, sızlamak, isyan etmek...
Şimdi tam da inkar etmek zamanı, varlığımdan habersiz varlıkları bile.

Hayat iki lira arasına pürüzsüz sürülmüş elli kuruştur bazen,
Bazen öğle, akşam ve kahvaltının unutulmuş olmasıdır sözüm ona yorgunluktan,
Piç olmak iyidir bazen bir fahişe gibi sikilirken göbekli hayat amcanın kucağında
Cayır cayır donmak zamanıdır şimdi bir ağustos sıcağında...

Ve tombul parmaklı kızın uslanma gecelerinde sabahın 4'üyüm ben yapayalnız,
Kuantum fiziğine dair bir denklem,hic akımı olmayan bir şiir aslında...
Ve hiç şiiri olmayan bir şair, satır satır yazmak zamanıdır şimdi,
Okyanustan bir çarşafta üst üste gece giymek zamanıdır...

Hiç dokunmadım göyüzüne ve bir oksijen komasında soluklandım.
Kırılmışta olsa kanatlarım Yok ! Aslına baksan kendime ait sokaklarım da Yok !
Çıplak ayaklarımda yüksek topuklu terliklerimle dakikada 5 adım koşarak...
Bir asır yol almak zamanıdır, evvelden ebede, ait olmadığım şarap kadehlerinde...

Gittiğin yerdeyim beni bırakıp, aşk-meşk deryası değil bu düştüğüm takılıp...
Ne bir araba egzozu ne de bir bisiklet pedalıyım ben bağırtılıp üstüne basılan...
Bir kavak ağacının yaprağı en tepede, yahut bir karınca erzağı kış başında...
Terk etmek zamanıdır bıraktığın yeri.
Bir sancıda kıvranıp doğurma zamanı yeni dünyalar düşlerini... Düşlerimi...